گمانه زني هايي از احتمال نامزدي حسن روحاني براي انتخابات دوازدهمين دوره مجلس به گوش مي رسد گويا وي به دنبال اين است تا همچنان چهره سياسي خود را حفظ کند.
به گزارش هفت چشمه به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ در حالي که قرار است انتخابات دوازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي در جمعه ۱۱ اسفندماه سال ۱۴۰۲ برگزار شود، گمانه زني هايي از احتمال نامزدي حسن روحاني براي انتخابات دوازدهمين دوره مجلس به گوش مي رسد گويا وي به دنبال اين است تا همچنان چهره سياسي خود را حفظ کند اما عملکرد منفي وي در ۸ سال رياست جمهوري در ذهنيت جامعه حک شده و از ياد نخواهد رفت.
تدوين خاطرات دوران رياست جمهوري" حسن روحاني گام اول وي براي ورود به انتخابات آتي مجلس شوراي اسلامي بود که گفته شده وي تأکيد کرده که اين کتاب در ماههاي منتهي به انتخابات مجلس شوراي اسلامي منتشر شود.
در اقدامي ديگر يکي از رسانهها چندي پيش اعلام کرد: «روحاني جلسات انتخاباتي خود را از چند ماه پيش آغاز کرده است و اخيرا جلسات خود را به صورت هفتگي برگزار ميکند و با توجه به برنامهريزيهاي صورت گرفته حضور و نقشآفريني وي در انتخابات مجلس شوراي اسلامي قطعي است. برخي نزديکان وي، گفتهاند که بايد برنامهاي منظم براي ارائه يک ليست واحد انتخاباتي با محوريت و حمايت روحاني تدارک ديده شود.»
در اين باره محمود واعظي رئيس دفتر رئيس دولت دوازدهم فعاليت انتخاباتي حسن روحاني را تکذيب کرده و گفت: خبرھايي که برخي مطرح ميکنند، فقط فضاسازي است و عملا ھيچ صحبتي مبني بر اينکه ايشان به انتخابات ورود کنند عنوان نشد. بعيد ميدانم ايشان بخواھند وارد انتخابات مجلس شوند و تاکنون نيز صحبتي مبني بر اين موضوع نشنيدهام.
روحاني با شعارهاي جذاب و استفاده ابزاري از نظرات کارشناسان و ديدگاههاي دانش بنياد در ابتدا اعتماد عمومي را جلب کرد، اما بي توجهي به وعدهها و همچنين عملکردش در آن زمان خشم و پشيماني شمار زيادي از راي دهندگان را در پي داشت و در نهايت، روزهاي پاياني فعاليت سياسي خود با حجم وسيعي از نارضايتي جمعي به اتمام رسيد.
شيوه مديريت ضعيف، نظارت گريز و کاهلانه حسن روحاني در آن دوره باعث تشديد معضلات شد که اين ميزان از رهاشدگي و شلختگي تنها در دولت روحاني اتفاق افتاد. در آن دوره بيشترين کاهش ارزش پولي ملي رخ داد، شاخص فلاکت اقتصادي به بالاترين درجه رسيد، ارقام رشد فساد سرسامآور شد، ايران به مرز اَبَرتورم نزديک شد، توليد و عرضه مسکن کاهش يافت و همچنين نرخ بيکاري به بالاترين حد خود رسيد.
در واقع وضعيت وخيم حکمراني در دولت روحاني به نحوي بود که وي در سالهاي پاياني دولتش به نامحبوب ترين رييس جمهور ايران تبديل شد و اثرات منفي عملکرد اقتصادي اين دولت تا سالها بر سر کشور سايه انداخته است.
لازم به ذکر است که از ناکارآمدي هاي دولت روحاني هنوز مدت زمان زيادي نگذشته و مردم او را هنوز بهعنوان عامل اصلي بسياري از مشکلاتشان ميدانند و ترميم چهره روحاني امري زمانبر و تقريبا ناشدني به نظر ميرسد.
مي توان گفت ۸ سال بي تدبيري و تزريق نااميدي به بدنه جامعه باعث شد تا اعتماد عمومي از بين رود و حال آقاي روحاني به جاي پاسخگو بودن براي سومديريت خود در آن دوره، مجددا عرض اندام کرده که در اين راه صحبتهايي نيز مبني بر احتمال بستن ليستي با نظر روحاني و حمايت او از حضور برخي مديران سابق دولت تدبير و اميد شنيده ميشود.
حسن روحاني مجددا به دنبال آن است تا براي رسيدن به قدرت و پست و مقام خيز بردارد اما بايد بدانند جلب اعتماد دوباره مردم کاري سختي است. اعتدالگرايان و اصلاحطلبان ميانه، براي بازسازي ظرفيتهاي اجتماعي خود لازم است در کنار جلب مجدد اعتماد عمومي، چهره شکست خورده خود در حاکميت را نيز اصلاح و تثبيت کند که در شرايط کنوني کشور و سطح مقبوليت آنان در ميان اقشار جامعه، مسيري دشوار و عملا نشدني به نظر ميرسد و مردم هرگز فراموش نمي کنند اين دولتمردان سابق که ۸ سال در مسند قدرت بودند با نارکارآمدي خود چه بر سر کشور آورده اند.